Urodzona 8 grudnia 1932 roku w rodzinie Janiny i Cezarego Neumann.
Wybuch II wojny światowej uniemożliwił jej podjęcie nauki w polskiej szkole. Z narażeniem życia pobierała naukę na kompletach tajnego nauczania prowadzonych przez środowisko bydgoskich nauczycieli.
W styczniu 1945 roku podjęła naukę w Szkole Podstawowej nr 24 przy ul. Chwytowo w Bydgoszczy. Tam poznała hm. Zofię Moroz znaną pedagog i instruktorkę Związku Harcerstwa Polskiego. Wywarła ona wielki wpływ na dalsze życie Bogumiły.
8 grudnia 1945 roku w wieku 13 lat wstąpiła do Związku Harcerstwa Polskiego. Rozpoczęła działalność w 5 Żeńskiej Bydgoskiej Drużynie Harcerek przy Szkole Podstawowej nr 24 w Bydgoszczy. W 1947 roku złożyła Przyrzeczenie Harcerskie na wierność Bogu i Ojczyźnie . Z harcerstwem związała swoje całe życie.
W 1946 roku podjęła naukę w Liceum Pedagogicznym w Bydgoszczy ( ul. Seminaryjna). Tam też wstąpiła do 20 Żeńskiej Bydgoskiej Drużyny Harcerek prowadzonej przez hm. Zofię Moroz.
26 grudnia 1950 roku wyszła za mąż za Lecha Kaję.
Od zakończenia edukacji w 1950 pracowała w czterech szkołach. Na emeryturę przeszła po 45 latach, w 1995. Przyszło jej pracować w bardzo trudnym środowisku. Większość rodzin była pochodzenia robotniczego o stosunkowo niskich dochodach. Panowała bieda i trudne warunki socjalne. Podjęła się trudnego zadania wychowawczego i edukacyjnego. Starała się dotrzeć do każdej rodziny, aby poznać warunki życia i wspierać swoich uczniów.
Po włączeniu w 1950 r struktur ZHP do ZMP zrezygnowała z dalszej działalności w zmienionym ideowo Harcerstwie (OH).
W 1956 r podjęła zaoczne studia uzupełniające w Studium Nauczycielskim w Bydgoszczy ( ul. K. Chodkiewicza) Po przemianach „październikowych” na nowo podjęła działalność harcerską w Kręgu Instruktorskim przy SN. Reaktywowała 20 Żeńską BDH zostając jej drużynową.
Z chwilą podjęcia pracy w SP 39 otrzymała z Komendy Hufca ZHP Bydgoszcz rozkaz powołania przy szkole drużyn harcerskiej i zuchowej. W ciągu roku powstały 4 drużyny harcerskie i 5 zuchowych. Dało to podstawę do powołania we wrześniu 1963 roku szczepu harcerskiego. 39 Bydgoski Szczep Harcerski należał w Bydgoszczy do jednych z najlepiej pracujących bydgoskich ośrodków .
Spod wychowawczych „skrzydeł” dh hm. Bogumiły Kaja wyszło kilkadziesiąt pokoleń uczniów i harcerzy. Szczepem kierowała do końca swojej pracy zawodowej. Jak długo pozwalało zdrowie (do 2012 roku) spotykała się tak ze swoimi harcerzami i instruktorami.
Będąc już na emeryturze pomagała organizować kolonie dla upośledzonych umysłowo wychowanków z Domu Pomocy Społecznej w Kadłubie (woj. opolskie).
Zasady Prawa Harcerskiego , służby Bogu i Ojczyźnie były jej drogowskazem i sensem życia. Gdy proponowano jej odpoczynek, odpowiadała krótko: „odpocznę na tamtym świecie”.
Nie zaniedbywała przy tym rodziny. Urodziła 5 synów, których wspólnie z mężem wychowali na uczciwych i szanowanych obywateli. Doczekała się kilkunastu wnuków i prawnuków.
Za swoją pracę pedagogiczną i działalność społeczną została uhonorowana wieloma odznaczeniami harcerskimi i państwowymi w tym Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski
Zmarła 2 stycznia 2014 roku. Została pochowana na cmentarzu Starofarnym w Bydgoszczy.
hm. Janusz Pruski
