Dziś obchodzimy 25. rocznicę śmierci harcmistrza Stefana Mirowskiego – Przewodniczącego Związku Harcerstwa Polskiego od 7 grudnia 1990 roku do 13 lipca 1996 roku, porucznika Armii Krajowej w Szarych Szeregach. Mirowski zmarł nagle, podczas konferencji światowej, 13 lipca 1996 roku w Oslo, gdzie przewodniczył delegacji odbierającej certyfikat potwierdzający członkostwo ZHP w WOSM.
Kalendarium życia i działalności hm. Stefana Mirowskiego:
14 III 1920 – urodził się w Warszawie jako drugi syn Adama i Heleny
28 II 1932 – złożył przyrzeczenie harcerskie w zastępie „Lisów” 21. WDH im. gen. Ignacego Prądzyńskiego
2-14 VIII 1933 – uczestniczył w Jamboree w Gödöllö na Węgrzech
11-25 VII 1935 – uczestniczył w Jubileuszowym Zlocie Harcerstwa w Spale
V 1937 – zdał maturę w Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej przy ul. Klonowej 16 w Warszawie
29 VII – 13 VIII 1937 – uczestniczył w Jamboree w Vogelenzang w Holandii
1937-1939 – studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie i na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej
1937-1939 – członek Akademickiego Kręgu Starszoharcerskiego „Kuźnica”
1939 – ukończył obóz szkoleniowy Legii Akademickiej w stopniu starszego strzelca z cenzusem lato 1940 – kierownik zespołu chłopców na półkolonii w mokotowskim Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej przy ul. Puławskiej 91
IX 1940 – pod pseudonimem „Bolek” objął funkcję komendanta Hufca Mokotów Górny w Chorągwi Warszawskiej Szarych Szeregów „Ul Wisła” i Obwodu Mokotów Górny Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” wiosna 1941 – wprowadził i przyjął przyrzeczenie do Szarych Szeregów od zespołu 7-osobowego Kręgu Starszoharcerskiego „Pomarańczarni” (23 WDH) kierowanego przez Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”
22 VI 1941 – jeden ze współautorów programu „Dziś-Jutro-Pojutrze”
IX 1941 – pod pseudonimem „Bolesław Radlewicz” został komendantem Okręgu Południe w „Ulu Wisła” i pod pseudonimem „Nosowicz II” komendantem Okręgu Południe w Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”
VII – XII 1942 – wziął udział w II turnusie Zastępczych Kursów Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty AK, po których ukończeniu awansował do stopnia kaprala podchorążego
IX 1942 – organizator pierwszej drużyny harcerzy w wieku 12-15 lat na Mokotowie, której patronował Romuald Traugutt
od 3 XI 1942 – pierwszy komendant Zawiszy
I 1943 – otrzymał stopień podharcmistrza
V 1943 – III 1944 – kierował Wydziałem Zawiszy w Głównej Kwaterze „Pasiece”
6 V 1943 – 14 III 1944 – komendant Chorągwi Warszawskiej „Ula Wisła”
15 VIII 1943 – awansował na stopień harcmistrza
24 VIII 1943 – uczestniczył w pogrzebie hm. ppor. Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”
IX 1943 – opracował instrukcję Służby Pomocniczej „Mafeking”
15 III – 6 VI 1944 – kierował „Blokiem Prochownia” (Ochota)
1 V 1944 – awans na podporucznika
6 VI – 1 VIII 1944 – ponownie kierował Chorągwią Warszawską „Ulem Wisła”
1 VIII 1944 – wziął ślub z Ireną Tyszkiewicz w kaplicy Sióstr Urszulanek na Powiślu
1-12 VIII 1944 – służba pomocnicza wśród ludności cywilnej na Ochocie podczas Powstania Warszawskiego
IX 1944 – I 1945 – członek Głównej Kwatery „Pasieki” w Krakowie
1945 – uzyskał absolutorium i tytuł inżyniera Wyższej Szkoły Budowy Maszyn im. H. Wawelberga i S. Rottwanda w Warszawie
1945-1948 – zastępca komendanta Chorągwi Warszawskiej ZHP i członek Komendy Hufca Śródmieście
1947 – inspektor w Departamencie Techniki Ministerstwa Przemysłu i Handlu
1949-1951 – starszy inspektor w Departamencie Techniki Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego
1951-1981 – starszy inspektor w Wydziale Prac Naukowo-Badawczych w Polskim Komitecie Normalizacyjnym, Głównym Urzędzie Miar, Głównym Instytucie Pracy, Centralnym Instytucie Ochrony Pracy (Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości)
8-9 XII 1956 – razem z hm. Janem Rossmanem prowadził Krajową Konferencję Młodych Działaczy Harcerstwa Polskiego w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy
9-10 XII 1956 – brał udział w toczącej się od 8 XII Ogólnopolskiej Naradzie Działaczy Harcerskich w Łodzi (Zjazd Łódzki)
1957-1958 – sekretarz Komisji Weryfikacyjnej przy Naczelnej Radzie Harcerskiej
1958-1959 – instruktor Hufca Filtry
1980-1981 – kierował Komisją Zakładową NSZZ „Solidarność” w Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości od 1984 – współpracował z Komisją Historyczną Szarych Szeregów przy Archiwum Państwowym m.st. Warszawy
21 X 1989 – jeden z czterech sygnatariuszy „Bandy Czworga” listu do władz państwowych w obronie ZHP
27 IX 1989 – wziął udział w odsłonięciu tablicy z okazji 50. Rocznicy powołania Szarych Szeregów przy ul. Noakowskiego 12
5-7 XII 1990 – został wybrany na przewodniczącego ZHP na XXVIII Zjeździe w Bydgoszczy, naczelnikiem ZHP został hm. Ryszard Pacławski
1991 – współorganizował z hm. Marią Hrabowską Harcerski Rejestr Represjonowanych po 1944 r. przez władze komunistyczne
10 VIII 1992 – władze ZHP na czele z hm. Stefanem Mirowskim wystosowały oficjalne prośby do władz Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM) i Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (WAGGGS) o przywrócenie członkostwa
1993 – ponowny wybór na przewodniczącego ZHP na XXIX Zjeździe w Bydgoszczy
1995 – Światowy Zlot Harcerstwa Polskiego w Zegrzu
VII 1996 – podczas 34 Światowej Konferencji WOSM w Oslo przedstawicielom ZHP, w tym hm. Stefanowi Mirowskiemu, wręczono certyfikat członkowski
13 VII 1996 – śmierć hm. Stefana Mirowskiego podczas Światowej Konferencji WOSM w Oslo
22 VII 1996 – pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach przy Kwaterze Batalionu „Zośka”.
Zapraszamy do obejrzenia filmu o harcmistrzu Stefanie Mirowskim.