Watra Wędrownicza

Symbolem wędrowników jest Wędrownicza Watra. To ognisko ułożone w sposób skautowy na tzw. długie palenie. Tworzą je trzy rozmieszczone promieniście polana i znajdujące się nad nimi trzy płomienie. Ognisko to symbol ciepła, bliskości, więzi, domu, rodziny, wiedzy i energii. Polana ogniska są związane z zasadami wędrowniczej pracy: służbą, czyli bezinteresowną pracą na rzecz społeczeństwa i organizacji; wędrówką zarówno fizyczną, jak i intelektualną, a poprzez nią szukaniem swojego miejsca w społeczeństwie; wyczynem, którego podjęcie jest wędrowniczym sposobem na pracę nad sobą i samodoskonalenie. Płomienie są symbolem dążenia ku doskonałości: najmniejszy płomień to siła ciała – dbałość o zdrowie i tężyznę fizyczną; średni płomień to siła rozumu – dążenie do wiedzy i rozwijanie swojego intelektu; największy płomień to siła ducha – kształtowanie charakteru, dążenie do prawdy i Boga. Watra noszona na lewym naramienniku munduru symbolizuje świadomą życiową wędrówkę – zarówno intelektualną, jak i fizyczną – po własnej miejscowości, regionie, Polsce, Europie i świecie. Zielone tło naramiennika przypomina, że to wszystko odbywa się w trakcie harcerskiego, czyli leśnego życia.

Pierwszy raz Wędrownicza Watra pojawiła się na naramienniku wprowadzonym w Organizacji Harcerzy rozkazem Naczelnika Harcerzy L. 10 z dnia 10 VI 1938 roku.

Kodeks Wędrowniczy

Być wędrownikiem to niemała sztuka, a dostępna tylko dla tych, którzy posiadają prawdziwie harcerską postawę. Wędrownikowi nie wystarcza znajomość miejsca zamieszkania, wędrownika ciekawi świat. Wędrownik, patrząc w swą przyszłość, pragnie odnaleźć własną ścieżkę. Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia, które nas otacza, to oczy i uszy otwarte, to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka. Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg, nadmiar krzykliwego humoru, lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu, skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca. To wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie.

Wędrownik jest zawsze gotów nieść pomoc. Wędrownik jest przyjacielem całego świata. Wędrownika ciągnie siła nieprzeparta w dal na coraz to nowe, nieznane szlaki. Nie pozwala zastygnąć mu w wygodnym, osiadłym życiu, toczącym się zbyt wolno. Wędrownik spostrzega urok życia wszędzie, gdziekolwiek się znajdzie, gdyż odkrywa to, czego inni w pozornej monotonii codziennych dni dopatrzyć się nie umieją. Wędrownik zna radość trudnych zwycięstw, urok przyrody, piękno zdobywania samotnie niewydeptanych ścieżek. Wędrownik stale uprawia wędrówki: w zimie, w lecie, na wsi, w mieście. Tropi miejsca, gdzie może być pożyteczny. Drogę jego wędrówki wyznaczają wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim.

Dewiza Wędrownicza

Wyjdź w świat, zobacz, pomyśl – pomóż, czyli działaj.