Dziś obchodzimy 25. rocznicę śmierci harcmistrza Stefana Mirowskiego – Przewodniczącego Związku Harcerstwa Polskiego od 7 grudnia 1990 roku do 13 lipca 1996 roku, porucznika Armii Krajowej w Szarych Szeregach. Mirowski zmarł nagle, podczas konferencji światowej, 13 lipca 1996 roku w Oslo, gdzie przewodniczył delegacji odbierającej certyfikat potwierdzający członkostwo ZHP w WOSM.

Kalendarium życia i działalności hm. Stefana Mirowskiego:

14 III 1920 – urodził się w Warszawie jako drugi syn Adama i Heleny

28 II 1932 – złożył przyrzeczenie harcerskie w zastępie „Lisów” 21. WDH im. gen. Ignacego Prądzyńskiego

2-14 VIII 1933 – uczestniczył w Jamboree w Gödöllö na Węgrzech

11-25 VII 1935 – uczestniczył w Jubileuszowym Zlocie Harcerstwa w Spale

V 1937 – zdał maturę w Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej przy ul. Klonowej 16 w Warszawie

29 VII – 13 VIII 1937 – uczestniczył w Jamboree w Vogelenzang w Holandii

1937-1939 – studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie i na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej

1937-1939 – członek Akademickiego Kręgu Starszoharcerskiego „Kuźnica”

1939 – ukończył obóz szkoleniowy Legii Akademickiej w stopniu starszego strzelca z cenzusem lato 1940 – kierownik zespołu chłopców na półkolonii w mokotowskim Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej przy ul. Puławskiej 91

IX 1940 – pod pseudonimem „Bolek” objął funkcję komendanta Hufca Mokotów Górny w Chorągwi Warszawskiej Szarych Szeregów „Ul Wisła” i Obwodu Mokotów Górny Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” wiosna 1941 – wprowadził i przyjął przyrzeczenie do Szarych Szeregów od zespołu 7-osobowego Kręgu Starszoharcerskiego „Pomarańczarni” (23 WDH) kierowanego przez Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”

22 VI 1941 – jeden ze współautorów programu „Dziś-Jutro-Pojutrze”

IX 1941 – pod pseudonimem „Bolesław Radlewicz” został komendantem Okręgu Południe w „Ulu Wisła” i pod pseudonimem „Nosowicz II” komendantem Okręgu Południe w Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”

VII – XII 1942 – wziął udział w II turnusie Zastępczych Kursów Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty AK, po których ukończeniu awansował do stopnia kaprala podchorążego

IX 1942 – organizator pierwszej drużyny harcerzy w wieku 12-15 lat na Mokotowie, której patronował Romuald Traugutt

od 3 XI 1942 – pierwszy komendant Zawiszy

I 1943 – otrzymał stopień podharcmistrza

V 1943 – III 1944 – kierował Wydziałem Zawiszy w Głównej Kwaterze „Pasiece”

6 V 1943 – 14 III 1944 – komendant Chorągwi Warszawskiej „Ula Wisła”

15 VIII 1943 – awansował na stopień harcmistrza

24 VIII 1943 – uczestniczył w pogrzebie hm. ppor. Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”

IX 1943 – opracował instrukcję Służby Pomocniczej „Mafeking”

15 III – 6 VI 1944 – kierował „Blokiem Prochownia” (Ochota)

1 V 1944 – awans na podporucznika

6 VI – 1 VIII 1944 – ponownie kierował Chorągwią Warszawską „Ulem Wisła”

1 VIII 1944 – wziął ślub z Ireną Tyszkiewicz w kaplicy Sióstr Urszulanek na Powiślu

1-12 VIII 1944 – służba pomocnicza wśród ludności cywilnej na Ochocie podczas Powstania Warszawskiego

IX 1944 – I 1945 – członek Głównej Kwatery „Pasieki” w Krakowie

1945 – uzyskał absolutorium i tytuł inżyniera Wyższej Szkoły Budowy Maszyn im. H. Wawelberga i S. Rottwanda w Warszawie

1945-1948 – zastępca komendanta Chorągwi Warszawskiej ZHP i członek Komendy Hufca Śródmieście

1947 – inspektor w Departamencie Techniki Ministerstwa Przemysłu i Handlu

1949-1951 – starszy inspektor w Departamencie Techniki Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego

1951-1981 – starszy inspektor w Wydziale Prac Naukowo-Badawczych w Polskim Komitecie Normalizacyjnym, Głównym Urzędzie Miar, Głównym Instytucie Pracy, Centralnym Instytucie Ochrony Pracy (Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości)

8-9 XII 1956 – razem z hm. Janem Rossmanem prowadził Krajową Konferencję Młodych Działaczy Harcerstwa Polskiego w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy

9-10 XII 1956 – brał udział w toczącej się od 8 XII Ogólnopolskiej Naradzie Działaczy Harcerskich w Łodzi (Zjazd Łódzki)

1957-1958 – sekretarz Komisji Weryfikacyjnej przy Naczelnej Radzie Harcerskiej

1958-1959 – instruktor Hufca Filtry

1980-1981 – kierował Komisją Zakładową NSZZ „Solidarność” w Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości od 1984 – współpracował z Komisją Historyczną Szarych Szeregów przy Archiwum Państwowym m.st. Warszawy

21 X 1989 – jeden z czterech sygnatariuszy „Bandy Czworga” listu do władz państwowych w obronie ZHP

27 IX 1989 – wziął udział w odsłonięciu tablicy z okazji 50. Rocznicy powołania Szarych Szeregów przy ul. Noakowskiego 12

5-7 XII 1990 – został wybrany na przewodniczącego ZHP na XXVIII Zjeździe w Bydgoszczy, naczelnikiem ZHP został hm. Ryszard Pacławski

1991 – współorganizował z hm. Marią Hrabowską Harcerski Rejestr Represjonowanych po 1944 r. przez władze komunistyczne

10 VIII 1992 – władze ZHP na czele z hm. Stefanem Mirowskim wystosowały oficjalne prośby do władz Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM) i Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (WAGGGS) o przywrócenie członkostwa

1993 – ponowny wybór na przewodniczącego ZHP na XXIX Zjeździe w Bydgoszczy

1995 – Światowy Zlot Harcerstwa Polskiego w Zegrzu

VII 1996 – podczas 34 Światowej Konferencji WOSM w Oslo przedstawicielom ZHP, w tym hm. Stefanowi Mirowskiemu, wręczono certyfikat członkowski

13 VII 1996 – śmierć hm. Stefana Mirowskiego podczas Światowej Konferencji WOSM w Oslo

22 VII 1996 – pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach przy Kwaterze Batalionu „Zośka”.

Zapraszamy do obejrzenia filmu o harcmistrzu Stefanie Mirowskim.