6 maja 1943 r. Gestapo aresztowało w Warszawie hm. Floriana Marciniaka (pseudonimy: „Jerzy Nowak”, „J. Krzemień”, „Szary”, „Flo”), pierwszego naczelnika Szarych Szeregów. Pomimo brutalnego przesłuchiwania w siedzibie Gestapo w Alei Szucha, „Krzemień” nie wydał nikogo ze swoich współpracowników. Od razu po aresztowaniu Floriana Marciniaka Szare Szeregi zaczęły przygotowywać akcje jego uwolnienia. Niestety, nie udało się jej przeprowadzić ze względu na częste zmiany miejsca przetrzymywania aresztowanego. Po przesłuchaniach w Warszawie Florian Marciniak został przewieziony do Poznania, gdzie był więziony w Forcie VII, następnie do Obozu karno-śledczego w Żabikowie k. Poznania, wreszcie do Obozu Koncentracyjnego Gross-Rosen, gdzie zginął zamordowany 20 lutego 1944 r.

Florian Marciniak urodził się 4 maja 1915 r. w Gorzycach w Wielkopolsce. Od 1926 r. uczył się w Poznaniu, jednocześnie działając w harcerstwie – jako drużynowy 21 PDH im. Tadeusza Reytana, wiceprezes Akademickiego Koła Harcerskiego im. Heliodora Święcickiego, instruktor Komendy Chorągwi. W latach 1937–1938 współpracował z Aleksandrem Kamińskim jako zastępca komendanta Szkoły Instruktorskiej w Górkach Wielkich.  W momencie wybuchu wojny działał w Pogotowiu Harcerzy w Poznaniu, a na początku września przedostał się do Warszawy, gdzie wraz z instruktorami z Wielkopolski zorganizował Pogotowie Harcerzy. 27 września 1939 r. został mianowany na funkcję naczelnika Szarych Szeregów, którą pełnił aż do aresztowania. 11 listopada 2006 r. prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył Floriana Marciniaka Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

phm. Michał Piotrowski

instruktor Wydziału Promocji GK ZHP